ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΛΕΥΚΟ 2015 - ΚΤΗΜΑ ΟΙΝΟΓΕΝΕΣΙΣ

• 500 gr Λιγκουίνι
• 4 μπαρμπούνια (600 gr)
• 1 κλωνάρι σέλερι
• 1 καρότο
• 1 κρεμμύδι
• 200 ml λευκό κρασί
• 80 ml ελαιόλαδο
• 1 πράσο
• 60 gr κάπαρη
• 250 gr  ντοματίνια βελανίδια
• 60 ml χυμό λεμόνι
• Ξύσμα από ένα λεμόνι
• 2 κουταλιές της σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό
• Αλάτι, πιπέρι

Καθαρίζουμε τα μπαρμπούνια από τα βράγχια, εντόσθια, λέπια και τα φιλετάρουμε. Κόβουμε το σέλερι, το καρότο και το κρεμμύδι σε χοντρά κομμάτια.

Βάζουμε το μισό ελαιόλαδο σε κατσαρόλα, το αφήνουμε να κάψει καλά και σοτάρουμε τα κόκκαλα από τα ψάρια. Προσθέτουμε τα χοντροκομμένα λαχανικά και συνεχίζουμε το σοτάρισμα. Σβήνουμε με το μισό κρασί, αφήνουμε να βράσει για δύο λεπτά ώστε να φύγει το οινόπνευμα και προσθέτουμε 3 lt νερό να τα καλύψει. Βράζουμε για περίπου μισή ώρα σε μέτρια φωτιά.

Περνάμε τον ζωμό από σουρωτήρι, τον βάζουμε σε ένα τηγάνι 30 εκ. διαμέτρου και βράζουμε εκεί τα λιγκουίνι. Αν χρειαστεί προσθέτουμε σιγά σιγά λίγο νερό. Θα πρέπει τα ζυμαρικά να απορροφήσουν όλο τον ζωμό ώστε να μην χρειαστεί να τα σουρώσουμε και να χάσουμε το άμυλο τους.

Παράλληλα σε ένα άλλο αντικολλητικό τηγάνι σοτάρουμε τα φιλέτα του μπαρμπουνιού αφού τα αλατοπιπερόσουμε. Ξεκινάμε από την μεριά της πέτσας πιέζοντας τα με μία σπάτουλα και μετά από την σάρκα. Η όλη διαδικασία κρατάει περίπου 2 λεπτά, ανάλογα με το πάχος του φιλέτου. Αποσύρουμε από το τηγάνι και συνεχίζουμε με τα ντοματίνια, που τα έχουμε κόψει στη μέση, σοτάροντας τα πολύ ελαφρά. Συνεχίζουμε με το πράσο που το έχουμε κόψει σε σπιρτόξυλα. Σε αυτό το στάδιο χρειάζεται προσοχή γιατί το πράσο καίγεται εύκολα.

Προσθέτουμε την κάπαρη, αφού την έχουμε ξαρμυρίσει και σβήνουμε με το υπόλοιπο κρασί και τον χυμό από το λεμόνι. Αφήνουμε να βράσει για ένα λεπτό, ενσωματώνουμε στην σάλτσα τα λιγκουίνι και ανακατεύουμε. Αποσύρουμε από την φωτιά, προσθέτουμε τον μαϊντανό, το ξύσμα και 2 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε  καλά και σερβίρουμε.

Συνδυασμός με κρασί

Ψάρι, κάπαρη, σέλερι και ντοματίνια! Λευκό κρασί, με μέτρια+ οξύτητα, αρωματικό αλλά όχι υπερβολικά για να μην καλύψει τα αρώματα. Λίγη φυτικότητα δεν θα έβλαπτε χωρίς όμως να είναι απαραίτητη.